Porównanie klonidyny, morfiny i deksmedetomidyny jako dodatków do ropiwakainy w znieczuleniu zewnątrzoponowym u dzieci

Badanie porównuje klonidynę, morfinę i deksmedetomidynę jako dodatki do ropiwakainy w znieczuleniu zewnątrzoponowym u dzieci.

Nowe badania naukowe rzucają światło na zastosowanie klonidyny, morfiny i deksmedetomidyny jako dodatków do ropiwakainy w znieczuleniu zewnątrzoponowym u dzieci poddawanych operacjom poniżej pępka. Celem badania było porównanie czasu trwania analgezji pooperacyjnej oraz ocena profilu skutków ubocznych tych trzech substancji czynnych, co ma kluczowe znaczenie dla praktyki klinicznej w anestezjologii pediatrycznej.

Cel i metodologia badania

Badanie przeprowadzono w południowych Indiach w szpitalu o poziomie trzeciego stopnia referencyjności. Wzięło w nim udział 63 dzieci w wieku od 1 do 6 lat, które zostały losowo przydzielone do jednej z trzech grup: klonidyny, morfiny lub deksmedetomidyny, jako dodatków do ropiwakainy w znieczuleniu zewnątrzoponowym. Celem było porównanie długości trwania analgezji pooperacyjnej oraz ocena zapotrzebowania na dodatkowe środki przeciwbólowe i częstości występowania powikłań.

Przebieg badania

Uczestnicy byli znieczulani zgodnie ze standardowym protokołem, a następnie otrzymywali znieczulenie zewnątrzoponowe z dodatkiem jednego z trzech badanych leków. Analizowano czas do pierwszego podania dodatkowego środka przeciwbólowego oraz monitorowano występowanie powikłań, takich jak hipotonia, bradykardia, nudności czy zatrzymanie moczu.

Wyniki badania

Wyniki badania wskazują, że nie było istotnych statystycznie różnic w czasie trwania analgezji pomiędzy grupami klonidyny, morfiny i deksmedetomidyny. Średni czas do pierwszego podania dodatkowego środka przeciwbólowego wynosił 360 minut dla klonidyny, 405 minut dla morfiny i 380 minut dla deksmedetomidyny. Wszystkie trzy grupy miały porównywalne zapotrzebowanie na opioidy w okresie okołooperacyjnym oraz podobny profil skutków ubocznych.

Analiza skutków ubocznych

Podczas badania zaobserwowano, że żaden z pacjentów nie doznał poważnych skutków ubocznych, takich jak depresja oddechowa. Nie stwierdzono również znaczących różnic w częstości występowania nudności i wymiotów pooperacyjnych oraz zatrzymania moczu pomiędzy grupami. Jeden pacjent z grupy morfiny wymagał dodatkowego tlenu z powodu sedacji, co jednak nie było częste w tej grupie.

Dyskusja i wnioski

Badanie dostarcza istotnych informacji na temat skuteczności i bezpieczeństwa klonidyny, morfiny i deksmedetomidyny jako dodatków do ropiwakainy w pediatrycznym znieczuleniu zewnątrzoponowym. Wyniki sugerują, że wszystkie trzy substancje oferują porównywalny czas trwania analgezji i profil skutków ubocznych, co może mieć znaczenie w kontekście wyboru dodatków do znieczulenia w krajach rozwijających się, gdzie koszty leczenia odgrywają kluczową rolę. Klonidyna i morfina mogą stanowić bardziej ekonomiczną alternatywę w porównaniu do deksmedetomidyny, zapewniając jednocześnie skuteczną analgezję.

Podsumowując, badanie potwierdza, że dodanie klonidyny, morfiny lub deksmedetomidyny do ropiwakainy w znieczuleniu zewnątrzoponowym jest bezpieczne i skuteczne w kontekście pediatrycznych operacji poniżej pępka, co jest istotne dla praktyki klinicznej w anestezjologii dziecięcej.

Bibliografia

Pallapati Aparanjit Paul, Jose Riya, Devadharshini Beulah, Gowri Mahasampath and Joselyn Anita S.. A double-blinded randomized control trial to compare the duration of analgesia using morphine, clonidine, or dexmedetomidine as adjuvants to ropivacaine in caudal anesthesia in children undergoing infraumbilical surgeries. Journal of Anaesthesiology, Clinical Pharmacology 2023, 40(3), 388-394. DOI: https://doi.org/10.4103/joacp.joacp_12_23.

Zobacz też:

Najnowsze poradniki: